วันศุกร์ ที่ 4 กันยายน 2558 หลังจากกลับจากกินข้าวเที่ยง ก็มีสายรายงานเข้ามาว่า มีตัวอะไรไม่รู้ หลงเข้ามาในบริษัท ต่อมอยากรู้อยากเห็นทำงานทันที เลยต้องไปดูซะหน่อย ปรากฎว่าเป็น “นกเค้าแมว” ตัวใหญ่มาก น่าจะหลุดออกมาจากบ้านไหนซักหลังแถวๆ นี้ เพราะมีปลอกอยู่ที่ขา และท่าทางเชื่อง หน้าตาน่ารักดี เห็นแล้วอยากจับไปเลี้ยงแต่ไม่มีปัญญา
ถ่ายรูปไป ถ่ายรูปมา เริ่มหลงรักเจ้านกเค้าแมวตัวนี้ซะแล้ว เล่นกล้องซะด้วย หันมองตามตลอด น้องๆ ค้น Google ได้ความว่า เจ้านกนี้ น่าจะเป็น “นกเค้าใหญ่พันธุ์สุมาตรา” ราคาตัวนึงก็หลายตังค์อยู่
น้องฝึกงานในบริษัท โทรเรียกให้มูลนิธิอะไรซักอย่างให้มาจับไปเลี้ยง บ่ายแก่ๆ ก็มีอาสาสมัครที่เค้ารัก และก็เลี้ยงนกเค้าแมวแบบนี้อยู่เข้ามา แต่บันไดที่เอามาก็สูงไม่พอที่จะไปจับมัน ใช้เหยื่อล่อเป็น ลูกเจี๊ยบแช่แข็ง มาล่อให้เจ้า นกเค้าใหญ่พันธุ์สุมาตรา นี้บินลงมาเอง ก็ไม่ได้ผล
นางก็เมียงมองลูกเจี๊ยบนะ แต่ไม่ลงมา
ไทยมุงแอบดูอยู่ห่างๆ
ไทยมุงมารอดูเจ้านกหลงทางบินลงมา
แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ฝนตกลงมาซะก่อนทำให้ต้องยกเลิกภารกิจนี้ ส่วนเจ้านกเค้าใหญ่พันธุ์สุมาตรา ที่น่าสงสาร ก็ต้องเปียกฝนไป มีแค่ร่มใบไม้กันฝนให้ ส่วนไทยมุงก็ต้องกลับไปทำงาน ทำการ หลังจากอู้งานมาพักนึงแล้ว
ตกเย็น ลงไปดูอีกรอบนึง ปรากฎว่า เจ้านกเค้าแมวนี้ก็ยังอยู่ เปลี่ยนกิ่ง ย้ายต้นมาเกาะต้นไม้ข้างๆ กัน แถมยังร้องเสียงดังกังวานได้ยินไปไกล
ร้องเสียงดังเชียว
ดูท่าจะง่วง มีหาวซะด้วย สงสัยยังไม่มืด ไม่ใช่เวลาตื่นมั้ง
ตอนลืมตาสองข้างดูน่ากลัวนิดๆ
หลับตาข้างนึง เหมือนขยิบตาอยู่ ดูเจ้าเล่ห์
แต่หลับตาสองข้างแล้วน่ารักเชียว
ตอนมืด ลงไปดู ได้ยินแค่เสียงร้อง แต่ไม่เห็นตัวซะแล้ว หวังว่า เจ้านกเค้าแมวหลงทาง คงจะเอาชีวิตรอดได้ในโลกใบใหญ่ใบนี้นะ